Drzewa i krzewy dają cień w upalne dni, a absorbując promieniowanie słoneczne ograniczają nagrzewanie powierzchni pod nimi i obniżają temperaturę otoczenia. W ten sposób pomagają łagodzić efekt „miejskiej wyspy ciepła“, który polega na występowaniu szczególnie wysokich temperatur na silnie zabudowanych terenach. Temperatura w parkach bywa o 2^oC niższa niż na otaczających ją terenach. Udowodniono też, że na najgorętszych obszarach roślinność może obniżyć temperaturę w mieście nawet o 9^oC. Zimą natomiast, gdy ciepła potrzebujemy, promienie słoneczne przenikają przez pozbawione liści gałęzie i ogrzewają teren (dlatego w mieście warto sadzić drzewa, które tracą liście na zimę).
Wszyscy wiemy, że rośliny produkują tlen, podnosząc jego zawartość w powietrzu, a jedn^oCześnie zmniejszają zawartość dwutlenku węgla, który potrzebny jest im do procesu fotosyntezy. I tak np. jeden hektar lasu „zużywa“ w ciągu godziny 8 kg dwutlenku węgla – tyle samo, ile w tym samym czasie „wytwarza“ 200 ludzi.
Toksyczne substancje i pyły emitowane przez pojazdy zanieczyszczają powietrze w mieście. Jeżeli ruch jest intensywny, zanieczyszczenie to może być duże i mieć szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi. Miejska roślinność zmniejsza to zanieczyszczenie wychwytując pyły i zatrzymując je na gałęziach i liściach.