Energia to zdolność do wykonywania pracy. Stanowi ona siłę sprawczą i przyczynę wszystkiego co nas otacza. Energię wykorzystujemy do zasilania pojazdów i urządzeń, do oświetlania naszych miast, do ogrzewania i chłodzenia naszych domów, do gotowania i podgrzewania wody. Energia Słońca daje światło w ciągu dnia i umożliwia wzrost roślin. Rośliny te zjadają roślinożercy, którzy w ten sposób czerpią energię niezbędną im do życia. Mięsożercy natomiast czerpią energię żywiąc się innymi zwierzętami. Wszystko, co robimy, jest związane z energią.
Ważną cechą energii jest to, iż nie może być ona ani tworzona, ani niszczona - może jedynie zmienić swoją postać (np. w procesie spalania energia chemiczna zawarta w paliwach jest zamieniana w energię cieplną). Mówi o tym zasada zachowania energii, która została sformułowana już w XIX wieku.
Nowoczesny styl życia i dążenie do zapewnienia sobie coraz wyższego standardu życia wiążą się z rosnącym zapotrzebowaniem na energię. Jest nam ona potrzebna praktycznie do wszystkiego, tymczasem jej zasoby są ograniczone. Dlatego też musimy korzystać z nich w sposób racjonalny. Oznacza to w szczególności stopniowe zastępowanie paliw kopalnych odnawialnymi źródłami energii, a także jej oszczędzanie. Roztropne korzystanie z energii jest obowiązkiem każdego z nas, aby zapewnić, że wystarczająca jej ilość będzie dostępna także dla przyszłych pokoleń. Ludzie zawsze będą potrzebowali energii do życia i dlatego korzystając z niej, musimy myśleć o naszych dzieciach, wnukach i prawnukach.
Energię można mierzyć na różne sposoby i wyrażać w różnych jednostkach. Podstawową jednostką energii jest dżul (J), którego nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego fizyka Jamesa Prescotta Joule’s (1818 -1889). To właśnie on odkrył, że ciepło jest jedną z form energii. Energię można także wyrazić w innych jednostkach, takich jak kalorie czy kilowatogodziny. Przelicznik pomiędzy różnymi jednostkami jest stały:
1 kal = 4,18 J, a 1 kWh = 3,6 miliona J.